Pałac został przebudowany w stylu barokowym i pozostał w rękach rodziny Wallenstein aż do wysiedleń po II wojnie światowej. Dziś jest dostępny jako muzeum państwowe. Luksusowo urządzone pokoje dają wyobrażenie o życiu dawnej czeskiej arystokracji.

Charakterystyczne dla dawnych czasów były hojne donacje arystokratów na rzecz Kościoła, co wzmacniało i tak silne związki porządku świeckiego i kościelnego. Nie dziwi więc, że Wallensteinowie w XVII wieku poza własnymi budowlami ufundowali również klasztor kapucynów. Prosty, jednopiętrowy budynek z równie skromnym kościołem Trzech Króli znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu, ale od początku XIX wieku popada w ruinę.

Czeski ród Markwarticów ufundował kaplicę św. Anny pomyślaną jako sanktuarium. W przeciwieństwie do kościoła klasztornego otrzymała ona bogaty wystrój. Szczególnie wystawna jest fasada wschodnia, którą zdobi 7 figur świętych. W kaplicy św. Anny znajduje się też krypta Wallensteina i części lapidarium z interesującymi barokowymi rzeźbami.